Dzianie osnowowe to charakterystyczna technika produkcji tkanin, w której każda igła otrzymuje własną przędzę. W przeciwieństwie do dziania wątkowego, gdzie przędze biegną poziomo, dzianie osnowowe obejmuje przędze, które biegną pionowo równolegle. Metoda ta jest szeroko stosowana do produkcji mocnych, rozciągliwych tkanin odpowiednich do różnych zastosowań, w tym odzieży sportowej, bielizny, tapicerki i tekstyliów technicznych.
Istnieją dwa główne rodzaje dzianin osnowowych: raszlowe i trykotowe. Każdy z nich charakteryzuje się unikalnymi metodami konstrukcji, sprzętem i wynikającymi z tego właściwościami tkaniny.
Dzianina raszlowa wykorzystuje igły zatrzaskowe i wytwarza grubsze, bardziej otwarte tkaniny. Grubsze przędze, a często przędze zszywane, są zwykle używane w tego typu dzianinach. Maszyna dziewiarska raszlowa działa z igłami, które poruszają się w stalowej płycie szlifowanej zwanej płytą trikową. Pętle są formowane na trzonku igły i zapobiegają przesuwaniu się w górę przez ciągnięcie tkaniny w dół, wspomagane przez ciężarki między igłami. Prowadnice ułatwiają proces podawania przędzy.
W cyklu dziania raszlowego:
Tkaniny raszlowe często charakteryzują się bardziej otwartą konstrukcją i grubszą teksturą niż inne dzianiny osnowowe. Mogą one obejmować zarówno proste wzory szydełkowe, jak i złożone wzory koronkowe, zapewniając funkcjonalne i estetyczne zastosowania.
Dzianina trykotowa produkuje przede wszystkim cienkie, lekkie tkaniny, zazwyczaj ważące mniej niż cztery uncje na metr kwadratowy. Ten rodzaj dziania osnowowego wykorzystuje dwa zestawy nici, tworząc cienkie pionowe żebra na powierzchni tkaniny i poziome żebra na jej grzbiecie. Proces ten wykorzystuje igły z bródką i koncentruje się na wydajności, a maszyny są w stanie osiągnąć wysokie prędkości produkcji.
Cykl dziania trykotu obejmuje:
Chociaż większość maszyn trykotowych produkuje gładkie tkaniny przy użyciu dwóch prowadnic, rośnie zainteresowanie dzianinami wzorzystymi. Wzorzyste tkaniny trykotowe wymagają zaawansowanej kontroli ruchu bocznego, umożliwiając różnorodne możliwości projektowania.
Postępy w dziewiarstwie osnowowym doprowadziły do powstania technik obejmujących nici nietkane w celu dodania koloru, gęstości i tekstury - proces ten znany jest jako inkrustacja. Nici te odgrywają rolę strukturalną w niektórych tkaninach, jak widać w technice "zygzakowania przez kilka filarów" powszechnej w wielu tkaninach raszlowych. Metoda ta tworzy szydełkowe łańcuchy (lub "filary") połączone zygzakowatymi inkrustacjami, dodając tkaninie stabilności i elementów dekoracyjnych.
Godną uwagi innowacją jest maszyna osnowowa Co-We-Nit, która łączy w sobie właściwości tkanin i dzianin. Maszyny te wymagają tylko dwóch osnów tworzących osnowę i mogą zawierać do ośmiu przeplatanych nitek osnowy, tworząc tkaninę, która naśladuje wygląd tkanych tekstyliów po jednej stronie.
Dziewiarstwo osnowowe obejmuje również produkcję koronek i siatek. Popularność ręcznie robionych koronek przyczyniła się do rozwoju maszyn do produkcji koronek, co doprowadziło do wynalezienia maszyny Heathcot lub bobbinet, która odtwarza skomplikowane wzory koronek, takie jak koronka brukselska.
Różne rodzaje sznurowadeł produkowanych maszynowo, często z geometrycznie ukształtowanymi siatkami, są obecnie produkowane z wykorzystaniem przędzy z włókien syntetycznych w celu zwiększenia trwałości i wszechstronności. Na przykład:
Postęp w dziedzinie włókien syntetycznych, zwłaszcza odpornego na światło poliestru, ożywił produkty takie jak zasłony maszynowe Nottingham. Ponadto wytrzymałość i przystępna cena włókien syntetycznych zwiększyły dostępność czystych koronek i siatek.
Zakres produktów z dzianin osnowowych wykroczył poza tradycyjne tekstylia i obejmuje tkaniny techniczne do odzieży sportowej, wnętrz samochodowych i tekstyliów medycznych. Wszechstronność dzianin osnowowych sprawia, że jest to kluczowa metoda opracowywania innowacyjnych, funkcjonalnych tekstyliów w różnych branżach.
Dziewiarstwo osnowowe to nie tylko tworzenie trwałych, elastycznych tkanin - to łączenie tradycji z innowacyjnością. Wraz z rozwojem maszyn i wprowadzaniem nowych włókien, dziewiarstwo osnowowe nadal odgrywa istotną rolę w przemyśle tekstylnym, spełniając wymagania estetyczne i techniczne. Zrozumienie jej mechaniki, rodzajów i zastosowań pozwala nam docenić jej wpływ na nowoczesną produkcję tekstyliów.